به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» حسام زبیراوی: سید شهاب حسینی کار خود را در دهه هفتاد با اجرا در برنامه تلویزیونی اکسیژن شروع کرد اما بعد از این برنامه، سال ها از اجرا فاصله گرفته و فعالیت خود را در بازیگری به جد در سینما و تلویزیون در پیش گرفت.
شهاب حسینی با بازی های درخشان خود در سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی توانست کم کم راه های ترقی را طی کند و به یک بازیگر محبوب در بین مخاطبان و دوستدارانش تبدیل شود و بازی های قوی او در نقش های مختلف سبب این شد که دیگر او را به عنوان یک سوپر استار در سینمای ایران بشناسیم.
از بازی در نقش شهید بابایی در سریال شوق پرواز گرفته تا دریافت جایزه کن برای بازی در فیلم فروشنده.
او توانست با بازی در سریال های تلویزیونی مثل مدار صفر درجه و شوق پرواز و در فیلم های سینمایی نظیر جدایی نادر از سیمین، درباره الی و فروشنده و همچنین با بازی درخشان خود در سریال نمایش خانگی شهرزاد در نقش قباد خود را دیگر به عنوان یک بازیگر پخته و با تجربه نشان دهد.
اما این بار این بازیگر که شانس خود را در رل های مختلف امتحان کرده بود خواست که در قالب برنامه سازی شانس خود را امتحان کند و با کارگردانی و اجرای یک برنامه به اسم هم رفیق در شبکه نمایش خانگی دوباره توانایی های خود را در عرصه اجرا که سال ها از آن فاصله گرفته بود به اثبات برساند.
اما آیا آن مجری جوان و کم تجربه برنامه اکسیژن و سوپر استار حال سینمای ایران می تواند با برنامه هم رفیق دوباره توانایی های خود را ثابت کند؟
در محبوبیت شهاب حسینی در بین مخاطبانش و شناخت و آشنایی او در اجرا شکی نیست اما شناخت و اصول اجرا با آن چیزی که در جلوی دوربین در این چند قسمت از هم رفیق با اجرای شهاب حسینی رخ می دهد نشان می دهد که آقای سوپر استار این بار نتوانسته آن چنان در جایگاهی که قرار دارد قطعات پازل های خود را مرتب بچیند و قطعه ای از پازل خود را گم کرده است.
رفتارهای خاص و البته بعضا سخیف همراه با استرس مشهود، خاطرات بی ربط و تیکه پرانی های سیاسی از نمونه هایی است که شاید بتوان از آنها به عنوان دلایلی برای انتخاب مسیر اشتباه حسینی نام برد.
حتی شبکه پرداخت اینترنتی هم که حامی هم رفیق است در وسط برنامه با تبلیغات طولانی خود سبب خلل در ریتم برنامه شده و شهاب حسینی هم نتوانسته این قسمت را هماهنگ با برنامه کند.
به طورکلی شهاب حسینی به عنوان یک شخصیت محبوب سینما و تلویزیون باید نگاهی به کارنامه گذشته خود بیاندازد و باید این را بداند که جایگاه و موقعیتی که او توانسته به آن دست پیدا کند قطعا با اینگونه برنامه سازی خدشه دار می شود.
به او پیشنهاد می شود که خیلی زود از این پازل اشتباهی که در جایگاهش نیست فاصله بگیرد و قطعات پازل خود را با توانایی هایی که دارد در جایگاهی که با آن شناخته شده است و به شهرت رسیده است تکمیل تر کند
