صبح امروز کنفدراسیون فوتبال آسیا به منظور انتخاب نمایندگان این قاره در شورای فیفا تشکیل جلسه داد، اما با اعتراض 42 نماینده فدراسیون عضو از 44 نماینده حاضر در این کنگره، انتخابات اعضای آسیایی شورای فیفا از دستور جلسه خارج شد.
برای انتخابات فیفا، علی کفاشیان، نایب رییس فدراسیون فوتبال ایران هم نامزد بود و با توجه به انتخاب دو نفر از میان سه نماینده، کفاشیان از شانس بالایی برای عضویت در فیفا برخوردار بود، اما با اتفاقات امروز همه چیز به آینده و اما و اگر موکول شد. اتفاقاتی که با بازگشت احتمالی رقیب قطری به جمع کاندیداها شانس کفاشیان برای عضویت در فیفا نیز حتما به حداقل خواهد رسید.
نکته قابل توجه در این موضوع لابی سنگین قطری‌هاست که نباید نادیده گرفت. فیفا اخیرا سعود المهندی، نایب رییس فدراسیون فوتبال قطر را پس از تحقیق درباره فساد در فوتبال از فهرست نامزدها حذف کرد، اما المهندی که به شدت به این اتفاق اعتراض داشت در نهایت امروز قدرتش را در حضور جیانی اینفانتینو به رخ فیفا کشید و مانع از برگزاری انتخاباتی شد که اعراب در آن کاندیدا نداشتند، آن هم با 42 رای.
این اتفاق در حالی برای چندمین بار در قاره آسیا رخ می‌دهد که در سال‌های گذشته عملا کشورهای عربی حرف نخست را درباره تصمیمات فوتبالی این قاره زده‌اند و کشوری مانند ایران به عنوان تیم نخست فوتبال آسیا کمترین نقش را در دیپلماسی فوتبالی قاره کهن داشته است. سوال این است که چرا؟
چرا فدراسیون فوتبال ایران این‌قدر در مباحث اجرایی فوتبال آسیا ضعیف است؟ چرا کنترل همه چیز فوتبال آسیا در اختیار کشورهای کوچک عربی است و ما همیشه تنها نظاره‌گر تصمیمات اعراب برای فوتبال آسیا هستیم؟
شاید انتخابات امروز در صورت برگزاری بهترین فرصت برای کسب کرسی از سوی ایران در فیفا بود، اما با این اتفاق کار برای کفاشیان و فوتبال ایران جهت حضور در فیفا سخت‌تر می‌شود.
جالب‌تر اینکه علی کفاشیان، مهدی تاج و علیرضا اسدی نیز پس رای منفی اعضای کنگره، آنها هم به برگزاری انتخابات شورای فیفا نه گفتند.
قبل تر از انتخابات امروز هم، فدراسیون فوتبال ایران عملا در رقابت با عربستان و اعراب همیشه بازنده بوده است. فدراسیون علی کفاشیان سال گذشته در موضوع میزبانی بازی‌های نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا شکست سنگینی از سعودی‌ها خورد. در این سال‌ها کم نداریم مثال‌هایی دیگر از چالش فوتبالی ایران با اعراب که در نهایت رقیب همیشه پیروز میدان بوده است.
در سایر ورزش‌ها نیز مثال‌هایی از این دست وجود دارد. نمونه آن اتفاقات تلخی بود که در پارالمپیک 2016 رخ داد. اتفاقاتی که پیرامون حک واژه خلیج همیشه فارس بر روی البسه ورزشکاران ایرانی و نام کاروان ایران رخ داد در نهایت نیز کاروان ایران به اخراج از دهکده بازی‌ها تهدید شد و ما هم مجبور به پذیرش فرمان اعراب شدیم.
همه این مثال‌ها، مصداق مشت نمونه‌ای از خروار است که در طی این سال‌ها علیرغم قوی ظاهر شدن در سر دادن شعار برای غلبه ورزشی بر اعراب، اما عملا آنها دست بالا را داشته‌اند. لغو انتخابات امروز شورای فیفا نمونه آشکار دیگری از قدرت تصمیم‌گیری اعراب در فوتبال آسیا است اما واقعا این وضع تا کی ادامه خواهد داشت؟ و واقعا چرا فدراسیون فوتبال ایران با این همه مشکل و رنج در پیشبرد برنامه‌ها و سیاست‌هایش در میان اعراب مواجه است؟
فوتبال ایران هر چقدر کارنامه قدرتمندی در آسیا دارد متاسفانه به همین اندازه در حوزه دیپلماسی ورزشی ضعف دارد و تاکنون بارها نیز تاوان این ضعف را پرداخته است.
تا چند روز دیگر مسابقات لیگ قهرمانان آسیا 2017 آغاز خواهد شد و باز هم حتما سعودی‌ها ماجرای تکراری عدم حضور در ایران را تکرار خواهند کرد اما سوال این است که آیا سیاست اجرایی فوتبال ایران در این موضوع تغییر کرده یا اندیشه‌ای برای تغییر وضع موجود انجام شده است؟
هنوز مشخص نیست که این ضعف تاریخی که در سال‌های اخیر به ضرر ایران هم تمام شده چه زمانی بر طرف خواهد شد. بدون شک کشوری در عرصه‌های ورزشی موفق خواهد بود که علاوه بر پتانسیل ورزشی از دیپلماسی قدرتمندی نیز برخوردار باشد.
آیا فدراسیون فوتبال مهدی تاج در این وضع اسفناک تاریخی تغییری ایجاد خواهد داد. فعلا که در اولین چالش، غائله را به راحتی به حریف سنتی و عرب خود باخت
منبع : ایسنا
