چرا خدا طاقت دوری از «شهید» را ندارد؟

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»  یک سال پس از پیروزی انقلاب در ۲۲ اسفندماه سال ۱۳۵۸ به دستور امام (ره) بنیاد شهید تأسیس شد تا اینکه در سال ۱۳۸۳ این روز با عنوان «روز بزرگداشت شهدا» نامگذاری و به تصویب شورای انقلاب فرهنگی رسید. به مناسبت این روز سخنان سپهبد شهید قاسم سلیمانی درباره «شهید و شهادت» را برای نخستین‌بار منتشر می‌کند:

این صوت تاریخی را حاج قاسم در دهم فروردین ماه سال ۱۳۶۱ در علمیات فتح‌المبین ایراد کرده است:

خدا طاقت دوری از شهید را ندارد

بسم الله الرحمن الرحیم. «و من احبنی عشقنی و من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعلی دیته» جای بسیاری از برادران عزیز که چندین روز قبل در بین ما بودند خالی است. عزیزانی که افتخارآفرین بودند و عاشقان حقیقی الله. کسی که به فیض شهادت می‌رسد، واقعاً عاشق حقیقی خداوند است.

خداوند می‌فرماید، در این حدیث قدسی که خواندم، حدیث قدسی می‌فرماید: «هر کس من را بجوید خواهد یافت. هر کس من را طلب کند خواهد یافت. هر کس من را بیابد عاشقم خواهد شد». واقعاً آن کسی که از دل و جان از وطنش، از پدر و مادر، از همه بریده و در این بیابان‌ها دنبال این می‌گردد که محبوبش را پیدا کند و با او راز و نیاز کند، عاشق است.

می‌فرماید «آنکه من را پیدا کرد، عاشقم خواهد شد. هر که عاشق من بشود، عاشقش خواهم شد». همان‌جوری که می‌فرماید: هر کس در هر مواقعی صدای یا ربّش بلند شود، غیرممکن است که من جواب او را ندهم و لبیک به او نگویم. این شهیدان عاشقان واقعی الله بودند و خداوند هم عاشقش شد و این عاشق و معشوق، این دوری از همدیگر غیرقابل تحمل بود.

بعد می‌فرماید: «و من عشقته قتلته» «هر که را عاشق بشوم، او را خواهم کشت. به هر نحوی او را می‌برم» این است که شهیدان عاشقان واقعی الله هستند، ایثارگران هستند. شما اگر نگاه کنید در بین برادرانی که شهید شدند، می‌بینید بهترین آن‌ها شهید شدند، والاترین و وارسته‌ترین آن‌ها شهید شدند.