امیر حسین جوانشیر در گفت‌وگو با کیهان گفت: می‌دانید که آیین رونمایی از مستند «زمستان است» در سالن سینماتوگراف موزه سینما برگزار شد. این مستند به کارگردانی مهرداد زاهدیان و تهیه‌کنندگی پیروز حناچی شهردار فعلی تهران با روایتگری منوچهر انور «نویسنده و مجری سابق بی‌بی‌سی فارسی» به بهانه بررسی معماری یکی از خیابان‌های قدیمی تهران‌گریزهای فراوانی زده به اتفاقات تاریخی خیابان لاله‌زار و همانند فلاش بک‌های مستند «چنارستان» آن را دست‌مایه و بهانه تعریف و تمجید از دوران سیاه طاغوت قرار داده و در این مسیر هم آنچنان افراطی و جانبدارانه عمل نموده که در اثنای اکران این اثر گاهی مخاطب فراموش می‌کند موضوع و تم اصلی فیلم مبحث معماری است!
جوانشیر افزود: فیلم به شکلی کاملاًً مغرضانه، سیاست‌زده و البته جهت‌دار به گل و بلبل نشان‌دادن و به تعبیری تطهیر عصر ستم شاهی پرداخته و لاله‌زار را به مانند بهشتی در پایتخت و مردمان آن دوره را غرق در تفریح و عیش و نوش و فارغ از همه مشکلات به تصویر کشیده؛ خیابانی که سراسر سینماها و کافه و هتل و رستوران با مغازه‌های لاکچری و برندهای معروف و پاتوق روشنفکران و هنرمندان و...... توصیف شده و سعی در ایجاد حس افسوس و حسرت آن روزگاران گذشته دارد!
وی با بیان اینکه؛ اسم باغ لاله‌زار از زمان فتحعلی شاه قاجار بر سر زبان‌ها بود و خیابان لاله‌زار هم بعد از سفر ناصرالدین‌شاه قاجار به فرنگ و به دستور وی به سبک خیابان شانزلیزه پاریس ساخته شده گفت: لاله‌زار به نمادی از تجدد خواهی و مدرنیته فرمایشی در عصر قاجار بدل گشت و حتی ساختمان‌هایش هم به سبک و معماری خاص خیابان شانزلیزه بنا نهاده شد و سنبلی از غربزدگی آن دوران و وادادگی فرهنگی به‌حساب می‌آید.
این منتقد افزود: در چند سکانس از این مستند نیز کوشیده شده با بیان قلدری‌های دارودسته شعبان جعفری و مبارزه آنان با گروه‌های چپ آن دوران و طرح بحث ترور احمد دهقان نماینده مجلس و مدیر مسئول مجله «تهران مصور» توسط عوامل حزب توده در لاله‌زار، به‌گونه‌ای گروه‌های چپ و روسیه را در نقطه مقابل با تجددخواهان و روشنفکران غربگرا به مخاطب نشان دهد!
جوانشیر با اشاره به نام مستند نیز بیان کرد: نکته قابل توجه و تأمل این فیلم تاریخچه بعد از انقلاب خیابان لاله‌زار است که آن را همچون نام این مستند که برگرفته از هدف اصلی سازنده آن است، مانند فضای زمستان سردی به تصویر می‌کشد! در صورتی که لاله‌زار بعد از انقلاب به بورس لوازم الکتریکی، برقی و لوستر و یکی از خیابان‌های تجاری شلوغ و پررفت و آمد تبدیل شد و فضای سالم کسب و کار به دور از آن مراکز فساد و فحشای قبل از انقلاب روحی پاک و سرزنده در کالبد این خیابان بد نام سابق دمید که البته و متأسفانه در این مستند هیچ اشاره‌ای به آن نشده است و با عینک خوش بینی و به دور از بیان همه حقایق و تاریخچه غیرقابل انکار آن خیابان، فقط به تحریف گذشته پرداخته شد!
وی ادامه داد: حال بعد از بحث زدودن نام شهدا از بعضی از خیابان‌های تهران و حواشی مراسم روز تهران و انتخاب غلط مکان آن و تعاریف کذایی شهردار تهران از تاریخچه کاخ گلستان و محیط پیرامونی آن، این سؤال جدی قابل طرح است که چرا باید شخصی چون پیروز حناچی دغدغه این را داشته باشد که چهره‌ای پاک و شاد و مفرح از تهران قبل از انقلاب در قاب تصویر به مردم نشان دهد؟ چرا فردی چون حناچی که امروز در قامت شهردار پایتخت ایران اسلامی باید پرچمدار ارزش‌های انقلاب و اسلام باشد این‌گونه دلباخته عصر تاریک و سیاه طاغوت و معماری غربی به‌جای معماری ایرانی و اسلامی به‌نظر می‌آید؟
منبع : کیهان