سید علی موسوی گرمارودی؛ این نام با همین سادگی و بی‌پیرایگی، آن قدر اعتبار و ارجمندی دارد که هر چه لقب و عنوان و پیشوند و پسوند بر آن بیفزایی، چیزی بر اعتبار این نام نخواهد افزود، بلکه موجب اعتبار گرفتن آن لقب و عنوان خواهد شد از این نام که ناموری‌اش بسته القاب و عناوین نیست.
بزرگان هنر و اندیشه با زندگی و سلوک و آثار و اقوالشان، گره از کار فروبسته جهان می‌گشایند. از نظر من یکی از معیارهای شناخت انسان‌های بزرگ همین است که ایشان، دوگانگی‌ها، تناقض‌ها، خط‌کشی‌ها و بن‌بست‌ها را به هیچ می‌انگارند و فراتر از محدوده‌ها و تنگناها، می‌اندیشند و می‌آفرینند و به جهان و انسان معنا می‌بخشند.
استاد ما دکتر سید علی موسوی گرمارودی، به گاهِ شاعری هم در قلمرو شکوهمند و فخیم زبان و بیان قصیده، فرازمند سخنوری می‌کند و هم در میدانِ فراخِ شعر آزاد، گوی سبقت از سخنوران اسلوب‌های نوپدید می‌رباید. نیز در شعر تغزلی و توصیفی، شیوایی سخن و شیدایی خیال و احساس را به هم می‌آمیزد و در غزل‌های دلاویز به ترنم برمی‌انگیزد؛ یعنی آشتی میان غزل و قصیده و شعر آزاد و منثور.
از استادمان می‌آموزیم که می‌توان در شعر منثور و سپید، زبان و بیان و ساختار شعر را با تجربه‌ها و رهاوردهای دوران تجدد شعر فارسی به اوج رسانید و در عین حال به ورطه اندیشه‌های رویگردان از سویه معنوی و وحیانی هستی، نیفتاد.
و از آن مهم‌تر اینکه آشنایی با مظاهر تجدد در سخنوری، نه تنها شعر را به ستیز لجوجانه با فرهنگ و آیین و مواریث فکری این سرزمین، بر نینگیزد بلکه زمینه‌ساز آفرینش آثاری شکوهمند و بی‌بدیل چون «در سایه سار نخل ولایت» و «خط خون» شود.
استاد سید علی موسوی گرمارودی در ترجمه قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، بسیاری از دوگانه‌های به ظاهر غیر قابل جمع را با دانش و هنر و تجربه گرانسنگ خویش حل کردند؛ دوگانه‌هایی از قبیل:
- سادگی و رسایی زبان ترجمه در برابر شیوایی و فخامت نثر
- وفاداری به متن اصلی و انتقال صحیح مفاهیم در برابر حفظ ساختار و سیاق منطقی نثر فارسی
- حفظ سبک نثر عربی در ترجمه فارسی با توجه به تنوع سبک نثر بویژه در قرآن و نهج‌البلاغه در برابر رسایی متن فارسی و حفظ اسلوب‌های معهود ذهن خوانندگان فارسی زبان.
از استاد موسوی گرمارودی می‌آموزیم که در تألیف کتاب‌ها و مقالات علمی، دقت، اتقان، ژرف‌نگری و سامان‌مندی مطالب و دیدگاه استدلالی و تحلیلی، فارغ از ذوقیات شاعرانه و پرواز خیال در افق‌های باز احساس و عاطفه است که به کار می‌آید. همان‌گونه که هنگام آفرینش شعر، سیطره نگاه علمی و استدلالی و تحلیلی، ویرانگر ذوق و زیبایی و خلاقیت است.
در زندگی و سلوک استاد سید علی موسوی گرمارودی، راهگشایی‌های بسیار است.
شاعری خلاق با حضور تأثیرگذار در جریانات شعری روز که زندگی شاعرانه‌اش در انزوا نگذشته است.
در دوران استبداد سلطنتی، سالیانی زندانی سیاسی بوده است و در دوران پس از پیروزی انقلاب، در مسئولیت‌های فرهنگی و مناصب علمی گوناگون خدمت کرده است.
در عین اشتغالات فراوان، همواره در خلوت خاص مطالعه و تتبع و تحقیق، چراغ دانایی و خردورزی را برافروخته است و آثاری ارزشمند و ماندگار آفریده است.
در زندگی، مسئولیت، مطالعه، تدریس، تحقیق، سرودن و پروردن چندین نسل از شاعران و ادیبان برجسته، استاد سید علی موسوی گرمارودی بر صراط مستقیمِ دیانت، اخلاق و معنویت و عشق به فرهنگ و ادب ایران، استوار و بی‌لغزش گام برداشته و راه پیموده و پیشگام و راهگشای و راهنمای بسیاران بوده است.
نام نامور سید علی موسوی گرمارودی، گواه راستینِ والایی و فرزانگی خردورزی است.
منبع : قدس انلاین
